Czym są stopy procentowe?

Stopy procentowe są narzędziem polityki pieniężnej stosowanym przez banki centralne i inne instytucje finansowe w celu regulowania gospodarki i inflacji. Są to ustalone przez banki centralne lub inne instytucje stawki, które określają koszt pożyczania lub oprocentowanie lokat oraz wpływają na ogólny poziom aktywności gospodarczej.

Stopa procentowa to cena pieniądza

W skrócie, stopy procentowe odzwierciedlają cenę pieniądza. Jeśli bank centralny podnosi stopy procentowe, to zazwyczaj prowadzi to do zwiększenia kosztów pożyczek dla instytucji finansowych i gospodarstw domowych. W rezultacie ludzie mogą być mniej skłonni pożyczać pieniądze, co może obniżyć wydatki konsumenckie oraz inwestycje przedsiębiorstw. To z kolei może prowadzić do spowolnienia aktywności gospodarczej, ale ma tendencję do hamowania inflacji.

Z drugiej strony, obniżenie stóp procentowych przez bank centralny ma na celu stymulowanie gospodarki poprzez obniżenie kosztów pożyczek. To może zwiększyć chęć inwestowania, pobudzić wydatki konsumenckie i ogólnie wspomóc rozwój gospodarczy. Jednakże nadmierne obniżanie stóp procentowych może prowadzić do nadmiernej inflacji lub ryzyka nadmiernej zadłużenia.

Wysokość stóp procentowych wpływa na decyzje konsumentów

Stopy procentowe mają więc ogromny wpływ na decyzje konsumenckie, inwestycje, oszczędzanie oraz ogólną dynamikę gospodarki. W związku z tym decyzje dotyczące stóp procentowych są starannie analizowane przez ekonomistów i banki centralne, aby osiągnąć właściwą równowagę między kontrolą inflacji a wspieraniem wzrostu gospodarczego.

Wysokie raty kredytowe? Podziękuj Radzie Polityki Pieniężnej

W Polsce wysokość stóp procentowych ustala Rada Polityki Pieniężnej (RPP), która jest organem decyzyjnym Narodowego Banku Polskiego (NBP). RPP spotyka się co miesiąc, aby omówić sytuację gospodarczą kraju i na tej podstawie podejmuje decyzje o ewentualnej zmianie stóp procentowych. Decyzje te mają wpływ na koszt kredytów i oprocentowanie oszczędności, a także na ogólną kondycję gospodarki.

Decyzje Rady Polityki Pieniężnej o podniesieniu stóp procentowych stała się trudnym ciosem dla wielu polskich kredytobiorców. Wyższe stopy spowodowały w wielu sytuacjach istotne zwiększenie miesięcznej raty kredytowej. Skutkiem tego było pogorszenie kondycji finansowej wielu klientów banków, co wiązało się z utratą  zdolności kredytową oraz możliwością terminowego spłacania zobowiązań. Wzrost stóp procentowych postawił konsumentów przed dylematem: uregulować zobowiązania czy zachować pieniądze na bieżące potrzeby,  zwłaszcza że ceny wielu produktów poszły w górę?  Obecnie stopy procentowe nadal utrzymują się na wysokim poziomie. Minie sporo czasu, zanim wrócą do poziomu, który będzie akceptowalny przez kredytodawców.

Kto zarabia na decyzjach zmieniających stopy procentowe?

Jeśli na powyższe pytanie Twoja odpowiedź brzmi, że bank, to masz rację. Banki mogą zyskiwać na wyższych stopach procentowych. Banki zarabiają na różnicy między oprocentowaniem, które oferują swoim klientom za depozyty, a stopą procentową, po której udzielają pożyczek1. Kiedy stopy procentowe rosną, banki mogą uzyskać wyższy zwrot z każdego dolara, który inwestują1. Wyższe stopy procentowe zwiększają dochód z ich inwestycji.

Jednak istnieje ryzyko, że stopy procentowe mogą stać się zbyt wysokie. Jeśli osiągną poziom, który sprawia, że przedsiębiorstwa i konsumenci wahają się zaciągać pożyczki, strona kredytowa bankowości zaczyna cierpieć1. Ponadto, choć banki mogą zarabiać więcej, gdy stopy procentowe są wyższe, ich koszty finansowania inwestycji również rosną.

Banki mogą zyskiwać na wyższych stopach procentowych, ale muszą również uwzględnić koszty finansowania swoich inwestycji. Zbyt wysokie stopy procentowe mogą zniechęcić do zaciągania pożyczek, co może negatywnie wpłynąć na dochody banków.

Czym jest WIBOR?

W ostatnich miesiącach obserwujemy wzrost liczby pozwów sądowych dotyczących unieważnienia umów kredytowych na podstawie zmiennej stopy procentowej opartej o WIBOR. WIBOR, czyli Warszawski Interbank Offered Rate, to stopa procentowa, po której banki oferują sobie nawzajem pożyczki na rynku międzybankowym. Jest to kluczowy wskaźnik dla kredytobiorców złotowych, na podstawie którego ustalane jest oprocentowanie kredytów i pożyczek oferowanych przez banki. W Polsce zdecydowaną większość – ponad 90 proc. kredytów– stanowią kredyty o zmiennym oprocentowaniu, ustalanym na podstawie stawki WIBOR 3M lub 6M, czyli trzy- lub sześciomiesięcznego, Jednak w ostatnim okresie nie dochodzi do rzeczywistych transakcji pomiędzy bankami, ponieważ te pozyskują środki na akcje kredytowe z depozytów własnych. Dlatego tak naprawdę stawka WIBOR jest w tej chwili określana w oparciu o założenia, o oświadczenia banków dotyczące tego, jaki byłby koszt pożyczenia sobie wzajemnie pieniędzy.

Czy warto składać pozew o usunięcie WIBOR z umowy?

Decyzja o złożeniu pozwu o usunięcie WIBORu z umowy kredytowej jest indywidualną kwestią i zależy od wielu czynników. Przede wszystkim, warto skonsultować się z prawnikiem lub doradcą finansowym, który pomoże ocenić Twoją sytuację i doradzi, czy taki krok ma sens w Twoim przypadku. Proces sądowy może być długi i kosztowany, a nie jest zagwarantowane, że na pewno wygrasz z bankiem. Z drugiej strony, jeśli Twój pozew będzie skuteczny, może to oznaczać znaczne oszczędności w przyszłości. Pamiętaj również, że Twoja sytuacja – mimo podobieństw z opisaną, na przykład na internetowym forum, wygraną sprawą sądową, niekoniecznie może zakończyć się tak samo. Decyzja o złożeniu pozwu o usunięcie WIBORu powinna być dobrze przemyślana i oparta na solidnej analizie Twojej sytuacji finansowej i umowy kredytowej. Pamiętaj, że profesjonalna pomoc prawna może być nieoceniona w takich sytuacjach.

WIBOR a sankcja kredytu darmowego

Plan Spłaty nie sugeruje swoim klientom składania pozwów w sprawie WIBOR. Orzecznictwo w zakresie usunięcia tego wskaźnika z umów kredytowych dopiero raczkuje, a na pierwsze prawomocne wyroki poczekamy dobrych kilka lat.  Samo usunięcie WIBOR z umowy kredytowej zmniejsza jedynie wysokość raty kredytowej – konsument natomiast jest w dalszym ciągu zobowiązany do zapłaty niższego kosztu odsetkowego oraz kosztów pozaodsetkowych.

Sankcja kredytu darmowego to specyficzny mechanizm prawny, który został zaprojektowany z myślą o ochronie kredytobiorców przed nieetycznymi praktykami instytucji finansowych i innych pożyczkodawców działających na rynku finansowym. Jest to mechanizm, która ma zastosowanie wyłącznie w przypadku kredytów konsumenckich.

Zastosowanie sankcji kredytu darmowego skutkuje pozbawieniem kredytodawcy lub pożyczkodawcy dochodów wynikających z realizacji umowy kredytowej lub pożyczkowej. Powodem jest naruszenie obowiązków informacyjnych wynikających z przepisów prawa (art. 30 ust. 1 ustawy o kredycie konsumenckim).  Głównym celem sankcji kredytu darmowego jest zmotywowanie kredytodawcy do przestrzegania obowiązujących go przepisów. Ma ona również na celu ochronę interesów konsumenta, który może na jej podstawie dochodzić swoich praw wobec instytucji udzielającej kredytu. W rezultacie zastosowania sankcji kredytu darmowego zobowiązanie przestaje być obciążone odsetkami i innymi opłatami, które zwykle są naliczane przez bank. Jest to rozwiązanie zdecydowanie bardziej korzystniejsze dla konsumenta, niż usunięcie samego WIBOR z umowy kredytowej. Co więcej, krystalizuje się już orzecznictwo w zakresie stosowania sankcji kredytu darmowego, które zdaje się być korzystne dla kredytodawców. Dlatego w naszej ocenie lepszym pomysłem będzie analiza umowy kredytowej oraz złożenie kredytodawcy oświadczenia o sankcji kredytu darmowego. Skontaktuj się z nami – sprawdzimy, czy Twoja umowa jest wadliwa i czym tym samym możliwa jest jej zamiana w całkowicie darmową!